Bocas del Toro

Zondag 28 april

Voor vandaag hadden we een shuttle bus geboekt naar Bocas del Toro. Deze zou om 8 uur vertrekken, dus stonden we netjes om kwart voor 8 klaar. Maar er kwam geen bus. Om kwart over 8 ben ik gaan informeren en gaven ze aan dat de bus tussen half 9 en 9 zou komen. Oke, ze waren ons dus niet vergeten.

Inderdaad, rond kwart voor 9 kwam de bus. Het was een lange rit naar Almirante. Net als andere keren reden we over bochtige wegen, op en neer door de heuvels. We waren langer onderweg dan ik vooraf had gedacht. 

In Almirante aangekomen moesten we wachten op een watertaxi, dit duurde ook best een tijdje. De watertaxi bracht ons naar Isla Colon, het grootste eiland van Bocas del Toro. We zijn nu in de Caribische zee.  Toen we de haven uit vaarden kwamen we langs enorm veel zeecontainers van Chigquita bananen.

In Bocas Town, op Isla Colon hebben we geluncht en daarna hebben we de watertaxi genomen naar Isla Bastimentos. Hier slapen we 3 nachten. De watertaxi betaal je per keer en loopt dus best op. Een enkeltje kost $5 p.p.

De watertaxi zet je wel bij je accommodatie af, dus dat is fijn. We hebben een kleine kamer, boven de zee. Tussen de spleten in de vloer kunnen we het water zien en het douchewater verdwijnt door een gat zo de zee in. Het is hier erg warm.

Het was al later op de middag toen we aankwamen, maar toch wilde ik nog even naar Red Frog Beach, een van de mooiste stranden van Bocas del Toro. Dus na even chillen in de hangmat namen we weer een watertaxi. Je gaat op de steiger staan en steekt je hand op en dan zeg je waar je heen wilt. Aangekomen bij de entree van Red Frog Beach liepen we naar het strand.  Het eerste stukje ging door de mangrove, daarna over een pad door de jungle. Hier zijn soms luiaards zien, maar we hebben er geen kunnen ontdekken. 

We kwamen inderdaad op een prachtig strand met hoge golven, Ilse’s favoriet. :-) 

Terwijl zij keer op keer in de golven sprong ben ik op zoek gegaan naar de Red Frog waar dit strand naar vernoemd is en die hier voorkomt. Ik heb er geen gevonden. Iemand zei dat ze op het pad naar Selina te zien zijn, dat is een hostel. Toen het tijd was om terug naar de watertaxi te lopen zijn we via dit pad gegaan en we hebben inderdaad een kikkertje kunnen spotten! Het was er iets te donker voor een goede foto, maar toch. Bij Selina zagen we een meisje dat we eerder hadden gezien tijdens onze rit vanuit Boquete. Zij verbleef hier en zei dat ze net nog een kikkertje gezien had. Hij zat nog bij het zwembad. Deze kon ik beter fotograferen. 

Toen de watertaxi ons terug bracht ging de zon al onder.

Terug bij het hostel zijn we even naar de supermarkt gegaan en heeft Ilse noodlesoep gekocht. Ik had nog genoeg van de lunch van vanmiddag. Er hangt een relaxed sfeertje in het dorpje. Mensen leven veel buiten en overal hoor je muziek. De mensen hier zien er ook anders uit dan in de rest van Panama en ze hebben een eigen taal. De voertaal is Creools-Engels. Op school leren ze Spaans.

Maandag 29 april

Vanmorgen werden we wakker met regen!! Nee!! Dat wil je niet als je op een tropisch eiland bent. Hier zijn ze er blij mee, het regenseizoen laat op zich wachten. We wilden vandaag een quad huren op Colon Island. We zijn daarom daar naar toe gevaren. Na een korte introductie kregen we de quad mee en konden we op weg. Het was even wennen, vooral het schakelen wilde niet altijd.

Ilse vond het geweldig! Het was inmiddels droog, maar de niet-geasfalteerde weg nog niet en dus zaten we binnen no-time onder de modderspetters. Armen, benen, broek, shirt en  schoenen, alles zat onder de spetters. Alleen ons gezicht viel mee. 

We hebben een foto gemaakt bij de Bocas del Toro letters en reden naar Skully’s. Dat is het hoofdkantoor en daar kregen we uitleg over de route.

Er zijn 2 wegen op het eiland, 1 naar de oostkant en 1 naar de westkant. Maar je kunt niet direct van oost naar west, je moet terug naar Bocas Town. We besloten eerst naar Playa Estrella te rijden, omdat het inmiddels weer was gaan regenen. Dat was het verste weg en we hoopten dat het later op de dag droog zou worden.

Onderweg kwamen we langs La Gruto. Daar had ik over gelezen en we zijn er gestopt. Hier is een grot waar je doorheen kunt lopen en waar je vleermuizen kunt zien. Een Canadese man die er een agriculture farm heeft gaf onze uitleg en toen gingen we de grot in. Wauw, we zagen al snel vleermuizen en een soort sprinkhanen die op spinnen lijken. Ik wilde wat verder lopen, maar Ilse vond het een beetje eng en we besloten terug te gaan. Die vriendelijke meneer wilde ons nog even zijn voorraad gedroogde kokosnoot en ananas laten zien en proeven en we besloten een zakje te kopen en verder te rijden.  

Het regende nog steeds, maar gelukkig was de weg geasfalteerd. Ze zijn hier op veel plekken aan de weg aan het werken om deze te asfalteren. 

Uiteindelijk kwamen we bij de zee waar we de quad moesten parkeren. En het was droog! Vanuit hier was het een kwartiertje lopen naar het strand. Het was een mooie wandeling. De jungle loopt hier door tot op het strand.

Op het strand zelf hebben we de spullen neergezet en zijn we met de snorkels het water ingegaan op zoek naar de zeesterren waar dit strand om bekend staat. We vonden er al heel snel een. Het water was heel helder, dus we konden hem zo zien liggen, maar onderwater was ie nog mooier. We snorkelden wat verder en vonden er een paar meer en nog meer. Heel mooi!  

We zijn hier best een tijdje geweest, maar moesten op een gegeven moment terug naar Bocas Town om de andere weg te nemen. Ik was wat vertrouwder met het rijden, dus het ging vlot, maar het is best een eind, dus we deden er toch best lang over. We reden naar de andere kant, naar Bluff Beach, het andere bekende strand van Colon.

Hier was geen asfalt, maar het was droog. Wel waren er veel plassen waardoor we alsnog weer snel onder de modder zaten. Het was inmiddels al halverwege de middag dus besloten we eerst even te gaan lunchen. Het werd  een restaurantje op Bluff Bach. Het strand is 8 kilometer lang, dus we hebben niet het hele strand gezien, maar dit stuk was echt super mooi. Wederom heel helder water en hoge golven. Ilse kon haar lol op. 

Na de lunch reden we verder naar het jungle pad. Dit is privéterrein waar je met deze quads op mag. En omdat het privéterrein is, mocht Ilse er zelf rijden. Ze vond dat natuurlijk helemaal geweldig! We hebben het pad gevolgd, wat best smal en kronkelig was, maar Ilse kon er prima rijden! Ondertussen probeerden we apen en luiaards te spotten, maar dat viel niet mee, al rijdend. We reden een paar keer door een klein riviertje en over bruggetjes en soms konden we niet om de plassen heen en moesten we er wel doorheen. Dikke lol natuurlijk!

Vanwege schildpadden die hun eieren leggen op Bluff Beach is het verboden om over het strand te rijden. Er is echter een rotsachtig stuk strand (met de toepasselijke naam ‘Rock Beach’) waar we wel mochten rijden. We zijn daar het strand op gegaan, maar konden al snel niet meer verder,  dus we zijn omgedraaid, terug naar het jungle pad.

Er lagen verderop nog mooie zwemplekjes waar we naar zouden kunnen rijden, maar de tijd was  bijna op, dus we besloten om te draaien en nog even verder te zoeken naar dieren. Op een gegeven moment hoorde ik brulapen roepen. We zetten we quad stil en zagen er 3 in de bomen zitten. Toen we de quad weer aanzetten begon er een weer te roepen. We gaven een paar keer gas en zetten de quad weer uit. Mooi om ze te horen, maar ook wel een beetje zielig om ze zo te plagen.

Nu de luiaard nog! We reden rustig het pad terug, kijkend in de bomen. Ik ben een hele slechte spotter, ik zie pas een dier als iemand het aanwijst. Ilse kan het wel, dus ben ik weer gaan rijden. Helaas lieten de luiaards zich niet aan ons zien vandaag.Jammer!

We reden terug om de quad in te leveren en namen de watertaxi naar Bastimentos. 

We hebben ons gedoucht en de schoenen wat schoongemaakt, want er zat een dikke laag modder op.  

Vanavond moesten we om half 8 klaar staan voor een boottochtje om te gaan zwemmen met lichtgevend plankton. Het was donker en er was geen maan, wel heel erg veel sterren.

We gingen met de boot een eind de zee op en iemand scheen met een grote lamp op het water. Op een bepaald moment waren we ergens waar allemaal lichtjes in het water “aangingen”, toen de lamp uitging. Als een soort glow in the dark. Je schijnt erop en het geeft licht en even later is het licht weer weg. Wat prachtig mooi om te zien, echt heel bijzonder! Na een tijdje zo rondgevaren te hebben, mochten we het water in.  Alleen Ils en ik gingen snorkelen, de rest (zo’n 15 man) bleef in de boot. Daar begrijp ik dan weer niks van.  

Het was zo gaaf om in het donker midden op de zee in het water te liggen. De lamp ging aan, wij keken onder water,  de  lamp ging uit en we zwommen tussen tientallen lichtjes. Overal om ons heen. Wat een mooie ervaring.

Na een tijdje zagen we dat het plankton hier ook licht gaf als je er doorheen bewoog. Dus we creëerden licht door onze armen te bewegen. Echt super mooi. 

Na een tijdje zwemmen gingen we terug op de boot en gingen we naar een ander plekje. Hier zat meer zelfoplichtend plankton. De kapitein sprong op de vloer van de boot en het water eromheen lichtte op. Het was echt mooi.

Na 1,5 uur gingen we terug en was de tour klaar. Na nog een snelle sprong onder de douche was het bedtijd. 

Dinsdag 30 april

Vandaag hadden we een tour geboekt naar de Zapatilla eilanden. Het is een populaire tour die hier overal wordt aangeboden. We werden opgehaald en haalden daarna nog anderen op. We bleken maar met 8 personen te zijn, heel fijn!

Bocas del Toro bestaat uit 9 bewoonde eilanden, maar er zijn heel veel kleine begroeide eilandjes in de archipel. Het was prachtig om hier doorheen te varen. Het groen van de eilandjes tegen het felle blauw van de zee.

We gingen eerst naar een plek waar we, vanuit de boot, zeesterren konden zien. Mooi, maar niet zo mooi als die we gisteren al zagen.

Daarna gingen we naar Dolphin Bay. Hier zwemmen vaak dolfijnen. Er waren nog een stuk of 6 andere bootjes en zodra een dolfijn zich liet zien snelde iedere boot er naar toe. Ik snap wel dat de dolfijnen zich niet veel lieten zien. Af en toe kwam er een boven water, maar verdween dan weer snel. Het blijft wel speciaal om ze te zien.

De volgende plek was Sloth Island. In mijn verbeelding een eilandje in de zee waar we omheen zouden varen op zoek naar luiaards. Maar we gingen de mangrove in, Super mooi! 

Hier was een klein dorpje waar inheemse bewoners nog leven, heel basic wat we er van konden zien.

Langzaam vaarden we door een smalle doorgang de mangrove in, waarbij we links en rechts van de boot de bomen afspeurden naar luiaards. Ilse zat voor op de boot en zag er als eerste een zitten.

Ze zitten zo goed verstopt tussen de taken en de bladeren! Deze bewoog even. We bleven even kijken, maar doordat de boot bewoog zaten er steeds takken en bladeren voor. Maar, we hebben nog een luiaard gezien, yes!

We gingen verder even later zag iemand een kleine kaaiman in het water liggen. Wauw!

Weer een stukje verder zag ik een Kapucijn aapje door de takken springen, gevolgd door een paar anderen. Ze renden en sprongen over te takken. Heel gaaf.

Een stukje verderop werd de boot gedraaid en gingen we terug. De kaaiman lag er nog en ging plotseling onder water om even verderop weer boven te komen. Toen zagen we vlakbij een hond de rivier over zwemmen! Zal ie wel vaker doen.

We kwamen langs de plek van de luiaard toen de gids zei dat er 2 zaten. En inderdaad, vlakbij zat nog een luiaard! Die hebben we de eerste keer niet eens gezien. En toen zag iemand anders er vlak voor ons nog een hangen. Oh wauw! Ze zitten er dus echt. 

Na een tijdje kijken (we hadden gelukkig een geduldige gids) gingen we verder en hing er wat verder weg nog een in de boom. Die heb ik niet kunnen ontdekken, Ilse heeft ‘m wel gezien. Echt een geweldige plek dit!

Zoek het aapje

We gingen verder en vaarden tussen de eilandjes door naar een restaurant. Hier konden we doorgeven wat we later wilden eten zodat het dan klaar zou staan.

Het restaurant stond op palen in de zee, grenzend aan een eiland, en via steigers liepen we vanaf de boot naar het restaurant. We zagen een grote krab, een rog en een haaitje zwemmen! Bij het restaurant was een tamme papegaai. Die komen hier op de eilanden niet in het wild voor, wel  op sommige plekken in Panama.

Hierna was het tijd om naar de Zapatilla eilanden te varen. Er liggen er 2, naast elkaar. De eilanden zijn niet groot, maar hebben een mooi strand en hele helderblauwe zee.

Wij zijn naar een van de eilanden gebracht en hadden hier 2 uur vrije tijd. We hebben gesnorkeld en heel veel kleine en een paar grotere vissen gespot. Ik heb daarna een plekje in de schaduw opgezocht.

Ilse is door iets gestoken toen ze in het ondiepe water op haar ellebogen door het water ging. Het was een plat ding en het leek op een steen. Aan het einde hebben we nog een stukje over het strand gelopen. Toen haalde de boot ons weer op.

We gingen terug naar het restaurant om te lunchen. We hadden inktvisringen besteld, maar deze waren niet gefrituurd en smaakten daarom toch anders. Ilse vond het net elastiek. :-D

Als laatste stop van vandaag gingen we snorkelen bij Coral Kay. Hier was koraal en er waren verschillende vissen te zien. Het was hier niet diep en heel helder. Heel leuk!

Op een gegeven moment gooide de gids wat voer in het water waardoor er tientallen gele visjes voor ons zwommen.

Toen was de tour voorbij en werden we teruggebracht. Het was echt een leuke tour.

Vanavond zijn we het dorpje ingelopen (meer dan een paar straten is het niet). We hebben bij een gezellig restaurantje gegeten. We wilden kreeft proberen, dus ik nam kreeftenstaart en Ilse garnalen, zodat we konden delen. Ilse vond de kreeft niet heel bijzonder, het smaakte een beetje naar garnalen. Het was wel lekker.

Terug in het hostel heb ik de tas alvast een beetje ingepakt, want morgenmiddag gaan we weer weg van deze mooie plek.