Zuid-Afrika 04
Zuid-Afrika 04
Maandag 22 augustus
We hebben ons mooie huisje in De Kelders verlaten en zijn op weg gegaan naar de laatste bestemming van deze reis: Houtbaai, net buiten Kaapstad. Vanmorgen zagen we nog net een walvis zwemmen vanaf het balkon.
We reden eerst terug nar Hermanus waar we nog even gestopt zijn bij het laatste plekje van gisteren waar we de walvis hebben zien springen. Helaas waren er vandaag geen walvissen te vinden.
We reden verder via de R44, een prachtige weg helemaal langs de kust. Het was vanaf Hermanus ineens veel bergachtiger geworden en op sommige plekken liepen de bergen letterlijk door tot in de zee. Links van ons lag de zee en rechts de imposante bergen. Erg mooi!
We maakten een stop bij Betty's Bay. Hier zit een van de 2 pinguïnkolonies van Zuid-Afrika op het land. Er liepen al pinguïns op de parkeerplaats en via een pad konden we goed bekijken. Er waren er heel veel. Wat zijn het toch grappige diertjes, vooral als ze lopen. Ze stonken wel een beetje.
Toen we uitgekeken waren zijn we weer in de auto gestapt en verder gereden. We zijn een aantal keren gestopt langs de mooie weg om de uitzichten goed te kunnen bekijken.
Vanaf het plaatsje Gordons Bay werd het ineens een heel stuk drukker. Druk verkeer en steden waar we doorheen reden. Dat was wel weer even wennen.
We reden verder naar het plaatsje Muizenberg, waar we toch langs kwamen, en waar we even gestopt zijn voor de beroemde gekleurde huisjes op het strand waar surfers hun spullen neer kunnen leggen.
Er waren zelfs vandaag mensen aan het surfen en aan het spelen in de zee. Brrr. Wij vonden het daar toch wat te oud voor, al s het best lekker in het zonnetje. Maar het water is maar koud. Het was wel warm genoeg om een ijsje te eten bij het strand.
We reden verder naar Houtbaai waar we naar de haven zijn gegaan. Ik had gelezen dat hier wel eens pelsrobben zitten. Ze zaten er ook, maar ze werden gevoerd door mensen die er vervolgens geld voor vroegen. Er was een hele grote pelsrob die we konden aaien.
We zijn daarom maar naar de supermarkt gegaan voor wat boodschappen en daarna zijn we naar ons huisje gegaan. We hadden al laten weten hoe laat we er ongeveer zouden zijn, maar toen we aanbelden deed er niemand open. Oh nee, niet weer!
Na heel vaak aanbellen, kloppen en roepen, deed er nog niemand open. Ik had een telefoonnummer dus heb maar even gebeld. Toen kwam de beheerder van het terrein de poort open maken. We kwamen bij ons huis, wat je bijna een villa kunt noemen. Het is echt super groot en mooi en het uizicht vanaf het terras is ook prachtig. We zullen hier de laatste 3 nachten slapen.
We hebben vanavond gegeten en nog wat tv gekeken. Daarna zijn we lekker gaan slapen.
Dinsdag 23 augustus
Vanmorgen moesten we op tijd opstaan. Een van de dingen die al sinds het eerste reisplan op het lijstje stond was het beklimmen van de Tafelberg. Voor vandaag werd super mooi,, helder weer voorspeld, dus dat was de perfecte dag om te gaan.
We waren rond 9 uur aan de start en toen was het al best warm. Ik had gelezen dat het op de berg vaak flink kan waaien en het weer snel om kan slaan. Volgens een van de websites zou het maar 9 graden zijn op de top. Dus klommen we met truien en vesten in onze rugzakken omhoog. We gingen via de Platteklip Gorge, het meest directe pad. Het was geen makkelijk pad. Het bestond continu uit grote stenen en rotsblokken waar we op moesten stappen. Als een hele lange trap. Ilse huppelde nog net niet naar boven, maar ze ging supersnel en ze had er weinig moeite mee.
Sanne wel. Die begon al vrij snel met huilen en mopperen. "Ik ben hier niet voor gemaakt, wat hebben jullie mij aangedaan, ik kan dit niet, ik ga terug, mama ik ben echt boos op jou" (het was mijn idee om dit te doen).
Marijn heeft Sanne op sleeptouw genomen en is op haar in blijven praten. Het was ook veel warmer als we gedacht hadden. Sanne had een shirt met lange mouwen aan, dus die heeft de hele weg in haar hemd gelopen. Voor Ilse en Sanne lag een wandelbroek klaar met afritspijpen, maar ze hebben vanmorgen allebei hun joggingbroek aangedaan. Die was nu veel te warm. Ilse heeft haar pijpen omhoog gerold en bij Sanne hebben we haar broekspijpen afgeknipt.
Het werd hoe langer hoe steiler en het ging niet zo snel, maar na 3 uur bloed, zweet en tranen kwamen we dan toch uit op de top. Ook hier was het warm. Die vesten waren echt niet nodig.
We hebben een broodje gegeten en de flessen water gevuld. We hadden een prachtig uitzicht op Kaapstad en de regio eromheen. De lucht was strakblauw. Het was heel gaaf om hier te zijn.
En toen moesten we terug. We hadden eigenlijk de kabelbaan naar beneden willen nemen, maar die was gesloten vanwege onderhoud. Dat wisten we al, dus we wisten vooraf dat we ook omlaag moesten lopen. Dat ging wel makkelijker. Ilse ging weer als een speer, maar ook Sanne ging vlot. Ik had er het meeste moeite mee. Ik was een beetje wiebelig in de beentjes op een gegeven moment. Een colaatje was lekker geweest, maar er waren geen winkeltjes onderweg.
De uitzichten waren wel geweldig en we liepen het eerste deel van de tocht in de schaduw, dus dat was prettig.
Na dik 2 uur kwamen we beneden aan en hebben we eerst iets kouds te drinken gekocht.
Toen we weer een beetje bijgekomen waren hebben we bij het kabelbaanstation nog een ijsje gekocht en toen zijn we naar Signal Hill gereden. Dit is een van de heuvels vlak bij de Tafelberg. Want nou hadden we er wel boven op gestaan, maar we hadden we Tafelberg nog steeds niet echt gezien zoals op de plaatjes. Vanuit Signal Hill hadden we wel een heel mooi uitzicht en konden we de Tafelberg goed bekijken. Heel gaaf om dit beroemde plaatje nu met eigen ogen te kunnen zien!
We waren allemaal moe en we stonken naar zweet. Daarbij was het al bijna 4 uur en dus zijn we terug gereden naar ons huis.
We hebben lekker gedoucht en schone kleren aangedaan en vanavond zijn we gaan uit eten bij Dunes, een restaurant hier in de buurt. We hebben heerlijk gegeten. Nu zitten we allemaal moe op de bank, dus we gaan zo maar op tijd naar bed.
Woensdag 24 augustus
Vanmorgen begon de dag met een activiteit waar de kinderen het meest naar uitgekeken hadden: Paardrijden.
We hadden een ritje geboekt op een privé game reserve in de buurt van Stellenbosch. De paarden stonden al voor ons klaar toen we aankwamen. Met stijve spieren in de benen van de klim gisteren klommen we op het paard. We reden in een rustig tempo door het reservaat. Al snel zagen we springbokjes en gnoes. Wat leuk om daar zo tussendoor te rijden. We zagen ook waterbokken en zebra's. Maar het leukste was toch wel de groep giraffes. Ze stonden heel relaxed naar ons te kijken en wij naar hen. Een stuk verder kwamen we langs een hele groep zebra's. Super leuk,
Het voelde toch wel een beetje alsof we in een dierenpark waren, er was weinig "wild" aan deze dieren. Maar toch was het leuk. Heel anders dan wanneer je in een auto zit. De paarden waren er braaf. Alleen die van Sanne wilde steeds eten en ging dan in draf om ons weer in te halen en dan ging hij weer eten. Heel grappig. Na bijna 2 uur rijden waren we weer terug.
We stapten weer in de auto en reden naar de Cape Peninsula, het schiereiland onder Kaapstad. We maakten een stop bij Boulders Beach, hier is de andere pinguïnkolonie op het land. Via een houten wandelpad konden we de grote kolonie pinguïns zien. Er waren ook een aantal jonkies en pinguïns die zaten te broeden.
Er was een klein strandje, maar daar zaten geen pinguïns zei een mevrouw en de kinderen wilden ook niet gaan kijken, dus zijn we terug gegaan naar de auto en zijn we verder gereden naar Kaap de Goede Hoop. We reden het nationale park in en zagen onderweg struisvogels, bokken en een baviaan. We reden eerst naar Cape Point waar de oude vuurtoren te zien was. Met een kabelbaantje gingen we omhoog en daarna moesten we nog een aantal trappen op om bij de vuurtoren te komen. Bovenop was vooral de zee te zien. Hier is niks meer tot aan Antarctica. Bij het bezoekerscentrumpje waar de kabelbaan vertrok waren een paar informatieborden waar uitgelegd werd dat er veel schepen zijn vergaan op dit stuk, bijvoorbeeld omdat ze te dicht langs de kust kwamen en in de problemen kwamen door de harde wind en hoge golven die hier vaak zijn. De schepen die vroeger naar Azië voeren moesten om deze punt heen. Zo is Kaapstad ooit ontstaan, als rustpunt en om de voorraden aan te vullen, voor de oceaan overgestoken werd.
We stopten nog bij Kaap de Goede Hoop zelf en de beroemde borden. Dit is het meest zuid-westelijkste stukje Afrika. Het zuidelijkste stukje is Cape Agulhas, daar zijn we een paar dagen geleden in de buurt geweest, maar niet gestopt.
Maar goed, we waren weer terug in Houtbaai en we besloten nog een keer te gaan eten bij Dunes, hetzelfde restaurant als gisteren. Vanavond waaide het heel hard buiten en het was koud in huis, dus we hebben lekker bij de haard gezeten.
Donderdag 25 augustus
Vannacht en vanmorgen heeft het heel hard gewaaid en geregend. Vanmorgen zijn we lekker lang in bed blijven liggen. Om een uur of 11 appte Sanne naar opa en oma dat we zo een stadje zouden gaan bekijken. Dat klopte, we gingen naar Kaapstad. 😄
We zijn naar het Waterfront gegaan. Hier is een winkelcentrum. We hebben hier een tijdje rondgekeken. We hadden er eigenlijk meer van verwacht. Er waren 3 winkeltjes met souvenirtjes en heel veel restaurantjes en barretjes en dus een groot winkelcentrum. Het ligt aan de haven dus er werd vaak aan on gevraagd of we een boottochtje wilden maken, maar dat wilden we niet. Ik dacht dat er eigenlijk altijd wel pelsrobben te zien waren, maar die konden we ook niet vinden en een meneer verteld dat die er maar af en toe zijn. Nou ja, we hebben geluncht bij de Spur, een restaurant, behalve Sanne, want die wilde naar de Mac die ernaast zat. Dus toen de meneer van de Spur vroeg of ze ook iets wilde eten zei ze "No, I go to the Mac". Ilse heeft de inktvisringen ontdekt die bijna overal wel op de kaart staan.
We hadden een heel mooi uitzicht over Waterfront en de Tafelberg, wat nu in de wolken lag. Later trokken de wolken een beetje weg.
Er zat een Superdry winkel in het winkelcentrum, we zijn daar gaan kijken of de truien er goedkoper waren dan bij ons, maar dat was niet zo. Ilse zag een hoodie die ze heel graag wilde dus de heeft ze gekocht. Sanne wilde ook een trui met een muts en een zak voorop, maar de truien van Superdry zijn haar echt nog veel te groot. Gelukkig voor Sanne zat er ook een H&M waar ze een trui met een muts en een zak voorop hadden. Allebei blij.
We kochten nog een ijsje en zijn weer naar de auto gegaan.
Terug bij het huisje hebben we alle tassen weer ingepakt en hadden we nog tijd om lekker te relaxen. Om 18 uur zijn we naar het vliegveld vertrokken. Met de ondergaande zon en de lucht die rood kleurde boven de bergen lieten we Kaapstad achter ons.
We hebben de auto weer ingeleverd. We hebben maar liefst 2186 kilometer gereden.
De meneer van de autoverhuur bracht ons naar de vertrekhal. Daar hebben we de tassen ingeleverd en al vrij snel konden we wachten tot ons vliegtuig zou vertrekken. Dat zou pas om 23:55 uur zijn, dus we zijn eerst nog iets gaan eten en we hebben nog een laatste souvenirtje gekocht.
Om kwart over 11 konden we gaan instappen en vertrokken we naar Amsterdam. We hebben allemaal wel wat geslapen. De paspoortcontrole duurde lang, maar daarna moesten we nog even wachten op de tassen. De bus bracht ons weer naar de auto en toen reden we weer fijn naar huis.
Het was een hele mooie reis.
Reacties
Een reactie posten