GR5 deel 3 - juni 2022

GR5 deel 3 Zichem – Kanne

Woensdag 22 juni

Ik ben vanmorgen om half 6 opgestaan om vervolgens om half 7 te kunnen vertrekken. Met de auto reed ik naar een parkeerplaats in Kanne waar ik na 5 dagen wandelen uit zo komen. Ik zou vanuit hier een paar minuten moeten lopen naar de bushalte waar om 10 over 8 uur de bus zou vertrekken. Ik werd helemaal verkeerd gestuurd door google maps en kwam compleet aan de verkeerde kant van Kanne uit. Ik zou via een fietspad moeten rijden, maar dat ging natuurlijk niet. Ik heb een andere route uitgezocht maar die was een kwartier verder rijden. Dat werd krap aan. Via smalle kronkelige weggetjes scheurde ik naar Kanne, waar ik weer verkeerd werd gestuurd. Toen heb ik de bushalte ingevoerd en toen ik uitstapte zag ik de bus aan komen rijden. Ik heb mijn rugzak uit de auto getrokken en ben naar de bus gerend. Nét op tijd! Gelukkig want de volgende bus zou pas na 1,5 uur weer gaan. Ik zat goed en wel in de bus toen ik zag dat mijn boekje niet in het voorvak van de rugzak zat. Ah nee, die was dus in de auto blijven liggen. Helaas pindakaas.

De bus reed naar het treinstation van Visé. Ik had me niet gerealiseerd dat ze hier al Frans spreken. Ik was 10 minuten van Maastricht af. Dat wordt nog oefenen voor de volgende keer dat ik ga wandelen. In Visé nam ik de trein naar Luik en daar ging in met de trein naar Leuven. Van Leuven vertrok er een trein naar Zichem. Het was volgens mij niet de meest handige route die de Belgische routeplanner had berekend, maar iets na half 11 was ik dan toch in Zichem en kon ik van start.

Vlak na het spoor was er een pad dat al snel de natuur in ging. Dat loopt toch echt fijner dan door bebouwing. Ik liep langs de maagdentoren van Zichem, die dateert uit de 14e eeuw. Na nog een tijdje in de schaduw onder de bomen te hebben gelopen kwam ik uit bij asfalt en liep ik het dorpje weer uit. De eerste zweetdruppels waren een feit op deze warme dag (29c). Het was een mooi stuk, een beetje heuvelachtig. Via weilanden en bos liep ik richting Diest. Op mijn kaartje had ik thuis al gezien dat ik hier langs een supermarkt zou komen. Fijn, want ik had wel behoefte aan iets kouds. Wat ik niet had gezien is dat er naast de supermarkt een Burger King was. Oeh! Ik kon hier mooi even naar de wc en ik koos voor een milkshake omdat deze én lekker koud was én meteen wat vult. Ik liep verder door de natuur en kwam bij een stuk dat helemaal langs het water lag. Er was ook een zwembad, maar ik had geen zwemkleding bij me. Een stukje verder moest ik een trap op, wat niet fijn was in de warmte, maar bovenop kwam ik uit in de schaduw, dus dat was wel weer prettig.

Ik liep een stukje door een bos en kwam uit bij een weg, waar ik via een poort en een klein tunneltje uitkwam bij een bruggetje en weer een poort. Mooi stukje. Ik liep nog eens tukje verder en hier raakte ik de route kwijt. De vlaggetjes waren tegenstrijdig met elkaar en de route op de app klopte ook niet. Dan is het toch wel vervelend zonder boekje. Ik heb een richting gekozen en ben verder gegaan. Ik zag af en toe een vlaggetje en toch had ik het idee dat het niet klopte. Ik heb aan de hand van de route op longdistancepaths een punt gezocht wat herkenbaar was. Hier ben ik met google maps naar toe gelopen. Zo kwam ik toch weer uit op de route. Ik kwam aan in het dorpje Zelem, waar ook mijn slaapadres voor vannacht is. Het was nog best vroeg, maar ik had te vroeg gejuicht. De route ging nog dik 5 kilometer door de bossen en weilanden rondom Zelem. Aaahhh…. Dit is niet leuk. Het was warm, ik was moe en ik moest door. Ook hier was het af en toe zoeken naar de juiste weg omdat de markeringen niet altijd even duidelijk waren en de app gaf echt compleet een verkeerd punt aan, dus daar kon ik niks mee. Uiteindelijk kwam hier natuurlijk ook een einde aan en kwam ik bij het punt waar ik van de route af moest gaan op weg naar het Welcome to my Garden adres waar ik vandaag zou gaan slapen. Ik kwam terecht bij een super lieve mevrouw en haar zoon met een tuin die aan een natuurgebied grenst en vanwaar ik een mooi uitzicht had. Ik kreeg een koud glas drinken en er stond een fijne stoel in de schaduw van een parasol. Heerlijk. Even bijkomen. Ik heb lekker in de schaduw een boekje gelezen en ik mocht zelfs gebruik maken van de douche. Dat was erg fijn na deze warme zweterige dag.

Deze mevrouw had een boekje van de GR5 en verteld dat de route aangepast is. Voorheen kwam deze langs haar huis, maar nu is deze dus inderdaad verlegd. Mogelijk dat ik daardoor verschillende vlaggetjes heb gezien. Van de oude en de nieuwe route waarschijnlijk. Ik kon nu wel wat foto’s maken van de route zodat ik in ieder geval wat achter de hand had.

Toen de ergste warmte in de avond een beetje weg was heb ik mijn tentje opgezet en mijn eten opgewarmd. Ik heb lekker zitten lezen op een prachtig plekje tot het tijd was om te gaan slapen.

Volgens de planning zou de route 24,8 km zijn. Volgens mij waren het er ietsje meer.

Donderdag 23 juni

Ik heb best goed geslapen en ben om 08:30 weer vertrokken. Het voelde al warm aan rond deze tijd. Ik liep terug naar het pad om de route te vervolgen. Deze ging via de bossen naar Lummen. Ik liep een flink stuk langs een snelweg en daarna door de bossen om uit te komen bij een open plekje waar veel kinderen op een schooluitje waren. Ik zag een houten bruggetje, maar geen vlaggetje dus ik keek op de app en die gaf aan dat ik rechtdoor moest. Verderop op was een vlaggetje naar links en zo kwam ik dus uit bij, jawel, het houten bruggetje en de schoolkinderen. Hier kon ik wel mooi de 1000-jarige eik zien. Ik liep terug en ik kon maar 1 kant op, dus ben ik op goed geluk die kant op gelopen. Het bleek te kloppen. Maar wederom merkte ik dat zowel de route in de app als google maps mijn locatie niet goed kunnen bepalen. Ik kwam langs de supermarkt in Lummen waar ik een yoghurtje, broodjes en wat drinken kocht. Het was nu ongeveer kwart over 11, dus ik wilde nog een uurtje doorlopen voor ik zou stoppen en te lunchen. Ik zocht een mooi plekje, maar er zaten veel muggen omdat ik door een waterrijk gebied liep. Dus nog maar even gewacht. Uiteindelijk zag ik een dikke boom met wat gras eromheen en besloot ik daar mijn kleedje uit te leggen om te gaan eten.

Het was fijn dat ik hier even gerust heb, want het stuk erna liep ik pal in de zon over asfalt. Niet zo fijn. En het ergste was dat ik nog steeds in Lummen was… Poeh, het was al 13 uur geweest waardoor ik al uren rondloop in hetzelfde dorp. Ik kwam weer bij het Albertkanaal en stak dat over. Hier kon ik goed de motoren horen die ik al een tijdje hoor. Hier ligt het circuit van Zolder. Ik liep door de bossen langs het water (weer veel muggen) en door nog meer bossen.Ik kwam langs de kluis van Bolderberg en liep via vlonders over het water. Ik kwam uit bij een supermarkt en kocht een koude cola en liep vervolgens langs het kanaal, in de zon naar het punt waar ik weer van de route afging om naar mijn slaapplek te gaan.

Vandaag was echt een dag van onnodige omwegen. Ik waardeer dat de makers van de route de moeite hebben genomen om zoveel mogelijk asfalt te vermijden, maar dit is echt niet leuk. Het was heet, er zaten veel muggen waardoor ik niet stil kon gaan staan en de lussen die gemaakt werden waren niet bijster interessant.

Ik sliep bij een Welcome to my Garden waar een Nederlandse vrouw woonde, getrouwd met een Belg en met 2 zoontjes. Aardige mensen weer, ik mocht douchen en kreeg een mooi plekje voor de tent. Ze vertelde dat het internetnetwerk vergeleken met Nederland nog zo’n 20 jaar achterloopt. Het is heel prijzig en het werkt inderdaad niet goed. Dus vandaar dat mijn locatie iedere keer niet kopt. Weet ik in ieder geval waar het aan ligt.

Ik heb wat te eten gemaakt en ben op tijd mijn tent ingegaan aangezien er wel wat insecten in de tuin zaten. Ik heb lekker liggen lezen en ben op tijd gaan slapen. Er was regen voorspeld en inderdaad begon het rond half 1 te regenen. Eerst zachtjes maar al snel harder en toen begon het ook te onweren. Het onweer was niet heel dichtbij, maar er was wel hele felle bliksem. Het duurde niet lang, of ik heb het niet meer gehoord.

Ongeveer 27 km van de route gelopen vandaag.

Vrijdag 24 juni

Om 7 uur opgestaan en de tent over een waslijn gehangen zodat de ergste nattigheid eraf kon druppen. Ik kon onder een overkapping ontbijten en mijn tas inpakken dus dat was heel fijn. Om 08:30 was ik weer op weg en liep ik terug naar de brug over het kanaal naar Stokrooie. Al vrij snel kwam ik langs een abdij en velden vol bloemen. Heel mooi. Ik liep een stukje door een bos en kwam weer bij het kanaal uit, om via een brug weer over te steken.

Via een bos en daarna via asfalt liep ik door het plaatsje Kiewit en liep ik vervolgens over Domein Kiewit. Hier begon het ineens erg donker te worden, dus toen heb ik toch maar mijn regenjas aangetrokken en de regenhoes over de rugzak gedaan. Even later begon het inderdaad te regenen. Gelukkig liep ik onder veel bomen dus werd ik niet zo heel nat. Ik liep over bruggetjes en langs meertjes naar Bokrijk. Wel een mooi stukje ondanks de regen. In Bokrijk was het weer droog en ben ik lekker op een terras gaan zitten om een broodje te eten. De zon scheen en er was bijna niemand, dus heb ik mijn tent even uitgehangen over wat stoelen, want die was nog nat van vanmorgen. Toen het broodje op was, was de tent droog.
Ik liep verder, inmiddels weer in de zon.

Ik kwam op een pad terecht wat in eerste instantie prima te belopen was, maar hoe verder het pad ging, hoe begroeider het werd. Opeens lag er een boom met allemaal takken op het pad. Ik kon er onmogelijk langs, dus moest ik er overheen. Ik heb nog even de GPS gecheckt, of ik echt wel goed was, maar er was geen ander pad, dus het moest wel kloppen. Dus toch maar tussen de takken door over de boom geklommen en doorgelopen. Aan het einde van het pad was een vlaggetje, dus het klopte toch echt.

Weer wat verder kwam ik uit bij, jawel, opnieuw het Albertkanaal. Hier weer een stuk langsaf gelopen tot het pad afboog. Ik liep nog een stuk over een mooi heidegebied en liep het laatste stukje door een woonwijk. Hier ging het pad rechtdoor en ik linksaf, naar mijn overnachtingsadres, een nieuwe Welcome to my Garden. Ik kwam uit bij een mega groot huis en een enorme tuin. Het gezin had 3 kinderen, maar zij waren nog niet thuis. Ik kon een plekje uitzoeken voor mijn tentje en mocht ook hier lekker douchen. Ik heb gezellig met de vrouw des huizes zitten kletsen en op luxe tuinset een boekje zitten lezen. Meneer had ondertussen uitgebreid staan koken en had me vooraf al uitgenodigd om mee te eten. Hij had paëlla gemaakt. Erg lekker! Het was een fijne dag vandaag.

Een dikke 26 km van de route gelopen vandaag.

Zaterdag 25 juni

Ik ben een aantal keer wakker geworden vannacht. Ik hoorde motoren, waarschijnlijk hielden ze straatraces want ik hoorde de volgende dag dat dit hier vaker gebeurt. Ik hoorde ook een autoalarm wat een aantal keren afging. En er zou een zwijn bij de kliko’s gezeten hebben. Dat heb ik dan weer niet gehoord, om niet herkend. De woning ligt echt tegen een natuurgebied aan, dus de dieren komen wel eens de wijk in.

Om 7 uur opgestaan, mijn tentje op een zonnig plekje gezet en een ontbijtje gemaakt. Na afscheid genomen te hebben was ik snel weer op de route en liep ik door het natuurgebied wat hier ligt. Eerst door bos en langs vennetjes en daarna door dorpjes en weer door bos. Fijn afwisselend. In het bos moest ik wel wat heuveltjes op en af en af en toe door wat mul zand, dus dat was wat zwaarder. Ik kwam over een sportcomplex met een zwembad en paardenstallen en zelfs skischansen waar ze aan het snowboarden waren. Hierna liep ik weer door het bos. Ik kwam bij een taverne en heb even een sanitaire stop gemaakt. In het plaatsje Zutendaal kwam ik langs een supermarkt en heb ik een een yoghurtje, wat broodjes en een appelflap gekocht. Het pad ging verder door Zutendaal en ging daarna weer door het bos, langs vennetjes en over bruggetjes. Het bleef afwisselend zo.

Het pad werd heuvelachtiger en ging nu wat vaker omhoog en omlaag. Maar wel prima te doen hoor. Op een bankje in het bos heb ik een broodje gesmeerd, maar door de muggen ben ik snel weer verder gelopen. Het lopen ging niet eer zo snel, dus heb ik een muziekje aangezet om het tempo er een beetje in te houden en dat hielp. Het laatste stuk moest ik goed opletten waar ik van het pad af moest. Hier was geen overnachtingsplek te vinden, alleen een camping, die een kilometer of 2 van de route af lag. Ik kon aan een paal inchecken en naar de tentenweide lopen. Hier was niemand, dus plek genoeg voor mijn tentje. Lekker gedoucht, frietjes gegeten bij de snackbar en daarna liggen lezen in de tent en op tijd gaan slapen.

Ongeveer 30 van de route kilometer gelopen vandaag.

Zondag 26 juni

Ik wilde op tijd opstaan zodat ik ook weer op tijd thuis zou zijn. Dat is gelukt, want voor half 8 was ik al weer op weg. Ik liep terug naar de route, niet precies waar ik eraf was gegaan, maar een ander plekje en liep dus al vroeg door de straten van Lanaken. Ik kwam de vlaggetjes weer tegen en volgde de route verder naar Maastricht. Na een brug over een kanaal (een ander kanaal deze keer J) moest ik vervolgens een kilometer of 2 langs dat kanaal lopen. Ik zag jongens die net een grote karper hadden gevangen. Het was echt weer een enorme omweg, maar wel een mooie deze keer, want nadat de route van de vaart afging liep deze door een mooi natuurgebiedje met allemaal graanvelden. Hier kwam ik uit bij de Zuid-Willemsvaart. Grappig. Ik zou ook hierlangs kunnen blijven lopen tot ik thuis ben. Toch maar niet gedaan. Ik liep een stuk langs de Zuid-Willemsvaart en kwam bij een bakkertje waar ik een broodje kocht. Hierna via een brug het kanaal overgestoken en nu liep ik naar de Maas. Hier weer een stuk langsaf gelopen en Nederland weer in gewandeld.

Ik kwam langs een enorme camperparkeerplaats met campers in allerlei maten en liep vervolgens Maastricht in. Via een betonnen weg met het bord “pas op voor zonnende hagedissen” kwam ik uit bij de Hoge Fronten. Nooit eerder van gehoord hoor, maar het is dus onderdeel van de Vestingwerken van Maastricht. Hier had ik alleen 1 probleem, namelijk dat er een groot hek op de route stond. Even overwoog ik over het hek te klimmen, maar dat eek toch niet heel verstandig. Een beetje verdwaald stond ik om me heen te kijken toen er een hardloopster aankwam. Ik vroeg haar of ze de weg wist en dat dat wist ze. Ze liep een stukje met me mee. Het was een Amerikaanse student, we hebben een leuk gesprek gehad. Het was hier net een doolhof, maar zij kende de weg en zo kwam ik precies weer bij een paal met een vlaggetje uit. Top!

Het pad liep verder door de straten van Maastricht tot ik de bebouwing weer uit liep en door de velden ging. Ook hier stonden veel veldbloemen, waaronder veel klaprozen. Ineens moest ik een smal pad op, steil omhoog. Ik was aangekomen bij de Sint Pietersberg. Na een flinke klim kwam ik bovenaan en hier stonden ook de bordjes van het Pieterpad. Het is nu ruim anderhalf jaar geleden dat ik hier met Ilse was. Ik kwam bij het eindpunt van het Pieterpad, maar deze keer ging mijn route verder. Omlaag, de groeve in. Ik moest via en ijzeren trap met gaatjes erin en dat soort trappen vind ik dus echt doodeng. Er was echter geen andere optie, dus het moest. Met knikkende knietjes, klamme handjes, de leuning vasthoudend en vooral niet naar beneden kijkend liep ik door, verstand op nul. Wat een lange trap. Ik was blij toen ik er was. Beneden kwam ik uit in een mergelgrot, ik neem aan dat deze uitgegraven zijn voor de stenen.

In de groeve zijn verschillende plassen met helder water, hier liep ik langsaf. Bij een restaurantje heb ik wat gegeten voor ik aan het laatste stuk van vandaag ging starten. Het pad liep langs een meertje en ging toen omhoog, zigzaggend met haarspeldbochten de heuvel op. Ik kwam langs een grenspaal en was weer in België. Het laatste stuk ging afdalend naar het plaatsje Kanne. Ik kon de brug zien liggen waar ik de volgende keer overheen ga om mijn weg te vervolgen. Ik ging nu rechts, van de route af, terug naar de auto. Blijkbaar was mijn boekje toch niet in de auto blijven liggen, want iemand had het onder de ruitenwisser gestopt. Super fijn! Helaas was het drijfnat nu, maar ja.