Pelgrimspad

 Pelgrimspad - 01

Nadat we het Krijtlandpad afgerond hadden zijn we begonnen aan het Pelgrimspad. Het Pelgrimspad loopt van Maastricht, via Den Bosch, naar Amsterdam en is in totaal zo'n 450 km lang. Omdat we al in Maastricht waren hebben we ervoor gekozen om "door" te lopen naar Amsterdam en niet in Amsterdam te beginnen.

Vrijdag 19 februari

We hebben eigenlijk prima geslapen in ons hutje. Ik wat minder, maar dat heb ik altijd als ik ergens anders slaap en dat had niks met deze plek te maken.

In de ochtend hebben we onze rugzakken weer ingepakt en zijn we weer vertrokken. Via de supermarkt voor een ontbijtje en een broodje voor de lunch, liepen we naar het Vrijthof in Maastricht. Hier begint (of eindigt als je de andere kant op loopt) het Pelgrimspad. Het was even zoeken naar de vlaggetjes, die konden we niet vinden en er was ook niet echt een startpunt, zoals bij het Pieterpad. In het boekje stond vermeld “op het plein voor de Sint Servaasbasiliek”. Nou ja, daar hebben we dus maar een foto gemaakt en toen zijn we van start gegaan. Op naar Amsterdam!

Via het boekje stond de weg beschreven en al snel kwamen we de wit-rode vlaggetjes weer tegen. We kwamen langs een snoepwinkel die gesloten was (alle winkels zijn dicht vanwege corona), dus helaas konden we daar niks lekkers kopen. Een stukje verder bleek een snoepwinkel wel open en dus werd ik aan mijn woord gehouden. Bij de Sint Servaasbrug liep het Pelgrimspad samen met het Pieterpad, maar na de brug ging het over op het Krijtlandpad. Zo liepen we kleine stukjes die we al eerder gelopen hadden. Het pad liep een stuk langs de Maas en boog toen af, waar het Krijtlandpad rechtdoor ging. We kwamen bij het MECC en daarna liepen we de stad uit. We liepen door de velden, en via een holle weg die uitgesleten is door regen.  We pauzeerden op een bankje en kwamen daarna moeilijk weer in het ritme, het schoot niet zo op en we stonden regelmatig stil.
Maar even later op een nieuwe weg door de velden kwam ons tempo terug.

We zagen veel sneeuwklokjes en krokussen vandaag op de eerste winterse lentedag. Afgelopen weekend lag er sneeuw en waren we aan het schaatsen, nu was het zo’n 15 graden. We aten lunch op een bankje met een mooi uitzicht en zagen een bordje dat Amsterdam nog 427 km weg is. Best bijzonder want we hebben nu nog geen 23 km gelopen.
De exacte lengte van het Pelgrimspad is me niet helemaal duidelijk.  

We liepen over een lange weg langs de rand van het bos en kwamen onderweg maar weinig andere mensen tegen. Wel hebben we veel mooie uitzichtplekjes gezien. Dit stuk is echt mooi, met mooie uitzichten op de heuvels om ons heen. We liepen door weilanden met veel draaihekjes (zodat de koeien niet kunnen ontsnappen als ze in de wei staan). De weilanden waren wel nog erg modderig, maar dat is ook wel logisch na alle sneeuw die pas kort gesmolten is.

We kwamen langs de orchideeëntuin en  het paaltje waar we gisteren ook langs gekomen waren en waar het Krijtlandpas dus kruiste.

Rond 15:00 en na 19 km begon de vermoeidheid weer een beetje toe te slaan. Hoewel het een prachtig stuk was waar we liepen, zagen we op een bordje dat Schin op Geul naar rechts was, terwijl het pad naar links ging. We konden Schin op Geul zelfs zien liggen.

Op het kaartje in het boekje zagen we dat het pad een grote lus maakte voor het in Schin op Geul uit zou komen, terwijl de weg waar we stonden rechtstreeks ging. Daar moest ik even op Ilse inpraten en uiteindelijk gewoon aanlopen om haar zo ver te krijgen om op de route te blijven. Gelukkig kwamen we bij kasteel Oud-Valkenburg, waar ze ijsjes verkochten en dat maakte weer een hoop goed. Met nieuwe energie liepen we weer het bos in en klommen omhoog naar een kapel boven op de heuvel. Via bostrappen gingen we weer naar beneden en via een tunneltje onder het spoor kwamen we dan toch in Schin op Geul. 

We liepen naar de fietsen en waren blij dat we er waren. We hebben 25 km gelopen!
Gelukkig was het maar 6 km fietsen naar de auto in Gulpen. We hadden voor de komende 2 nachten een hotel in Valkenburg geboekt. We kregen een mooie kamer. Gelukkig was er een friettent naast het hotel en kon ik in het hotel pasta bestellen. Zo hebben we allebei lekker gegeten. Moe, maar zeker voldaan na een prachtige dag.

 

Zaterdag 20 februari

Vanmorgen kregen we een lekker ontbijtje bezorgd op de kamer. Dat was een goed begin van de dag. Na het ontbijt vertrokken we naar Voerendaal om daar onze fietsen neer te zetten bij de kerk. Hier was ook een supermarkt, dus hebben we meteen broodjes voor de lunch gekocht. Toen zijn we met de auto naar Schin op Geul gereden. Om kwart over 10 begonnen we aan onze wandeling. Het was al lekker zonnig, maar het waaide wel flink.

We liepen al snel Schin op Geul uit en liepen een tijdje langs het riviertje de Kleine Geul. Hier kwamen we ook langs een bron waar mensen vroeger de was deden, nieuwtjes uitwisselden en de kinderen water kwamen halen. Het was er erg mooi, Ilse zag zichzelf er al in het water spelen in de zomer. Toevallig lag er een klein stukje verder een camping, dus als we nou niet naar het buitenland kunnen, kunnen we wel een nachtje hier naar toe gaan.

De Kleine Geul slingerde door het landschap en bracht ons door weilanden waar eigenlijk geen pad te zien was en we dus maar een beetje op goed geluk in de juiste richting zijn gelopen. Gelukkig bleek dit te kloppen, want het was er erg modderig en op sommige plekken stond het onder water, dus we moesten goed kijken waar we konden lopen. Maar het was wel een heel mooi stuk.

We zagen weer vlaggetjes en volgden het pad dat er nu weer was. We liepen door meer weilanden en kwamen langs de Brand bierbrouwerij. Hierna kwamen we in het dorpje Wijlre waar een bordje ons naar een steile bosweg stuurde. Jeetje, al weer zo’n klim. Zoals iedere keer kwamen we uiteindelijk wel boven en daar was een heel mooi uitzicht! We hebben er even van genoten op een bankje en gingen toen weer omlaag. Nu kwamen we in Gulpen.

Na een klein stukje door Gulpen liepen we de natuur weer in en moesten we een aantal draaihekjes door die in ze zomer de koeien tegen houden. Ook hier weer modderige paden door de weilanden, maar ook hier weer een hele mooie omgeving.  

We kwamen langs een bankje dat bezet was en dus hebben we onze jassen een stukje verder in de berm gelegd en hebben we onze broodjes daar gegeten. Het zonnetje scheen heerlijk warm. Hierna liepen we het bos in en liepen we een tijdje door het bos. Toen we het bos uitkwamen liepen we weer door de open velden en omhoog en omlaag door de heuvels.

Ilse heeft veel slakkenhuizen gevonden. Maar ze heeft goed gecheckt of er geen slakken meer in zaten. We kwamen door het dorpje Ubachsberg, maar liepen ook daar weer snel het dorpje uit. We kwamen weer om een heel mooi pad uit. Omdat het zo open was, waren er alleen maar weinig plekjes om te kunnen plassen. Toch is dat ook gelukt.

We kwamen in een stukje van de bebouwde kom van Voerendaal, maar liepen toen toch nog een stukje “buitenom” waarbij we langs een kasteeltje kwamen. Daarna liepen we Voerendaal weer in en kwamen we al snel bij de Kerk. Hier hebben we onze fietsen weer gepakt en zijn we terug gefietst naar Schin op Geul. Het was maar 6,5 km fietsen, maar bultje op, bultje af is dat toch nog wel een eindje. Google maps denkt soms dat er een fietspad is, terwijl wij onze bedenkingen daar bij hebben en dat was vandaag weer zo. Via een onverhard pad met veel stenen moesten we flink omhoog. Dat werd lopen. Gelukkig was het toen nog maar 2 km en gingen we alleen nog maar berg af. Zo kwamen we weer bij de auto en reden we terug naar ons hotel in Valkenburg. 20,6 km gelopen vandaag. We hebben op de kamer gegeten.

 

Zondag 21 februari

Vanmiddag hebben we onze spullen weer ingepakt. Na ons ontbijtje hebben we alles naar de auto gebracht. We zijn vertrokken naar Spaubeek om de fietsen bij het station te zetten. Vandaag lopen we een kortere route, zodat we ook weer een beetje op tijd thuis zijn.

We reden met de auto naar Voerendaal en kochten wederom onze lunch bij de supermarkt. Er stond een mevrouw voor ons die een aantal zakjes knikkers kreeg en deze aan Ilse gaf. Ilse ook weer gelukkig.

De tocht ging verder. Langs de kerk liepen we al snel Voerendaal weer uit. We liepen over een smal pad, aan weerskanten omgeven met haagjes. Vanwege het mooie weer waren er veel mensen buiten, dus het was druk met wandelaars en fietsers. Het was duidelijk dat we al weer wat noordelijker gingen, want vandaag was een stuk minder heuvelachtig. Er waren nog steeds wel heuvels, maar niet zo’n steile weggetjes. We liepen veel door paden waar weinig uitzicht was. Het was erg lekker warm, waardoor de jas al snel uit kon. Zeker op de meer beschutte stukken was het heerlijk, in de open velden waaide het nog wat frisjes en in de schaduw was het ook nog net geen korte-mouw weer.

We aten onze lunch aan de kant van de weg in een akker in de zon (er was 1 bankje, maar dat stond in de schaduw). We kwamen langs een kapelletje dat open was en waar we een kaarsje aangestoken hebben en we kwamen langs een modelbouwvliegveld waar we even gekeken hebben.

Een stukje verder hing een bordje dat het pad hier samenkwam met het Pieterpad. Hier hebben we dus al een keer gewandeld! We liepen door de “holle weg”. Hier zijn we geweest in de herfstvakantie. Toen liepen we de weg omhoog en nu dus omlaag. Het voordeel was dat we nu wisten hoe ver het nog was. Niet zo ver meer.

We kwamen bij de fietsen en zijn toen terug gefietst naar Voerendaal. Dat was wel een stukje, 11 km, maar het zonnetje scheen en het was een redelijk vlakke weg. Ook hier kwamen we op een stukje wat echt geen fietspad was, dus moesten we even lopen, maar het was al met al goed te doen.

Toen zat het er weer op en reden we naar huis. 14 km gelopen vandaag.