Pieterpad deel 7

 Pieterpad deel 7

Zondag 30 augustus 2020

We zijn inmiddels “in de buurt” en dus hebben we vandaag een dagje gewandeld. Het plan voor vandaag was om van Groesbeek naar Gennep te wandelen en dan nog een stukje verder naar Heijen.

Dus hebben we vanmorgen onze fietsen in Heijen gezet en zijn daarna met de auto naar Groesbeek gegaan. Bij het gemeentehuis, waar we de vorige keer geëindigd waren, zijn we het pad weer opgestapt. We liepen Groesbeek uit tot een rotonde waar we rechtsaf gingen en een stuk verder liepen we een bos in. Hier begon het wat te regenen, maar het waren maar kleine drupjes. We liepen door het bos tot we uitkwamen bij weilanden.

We liepen langs een veld waar grote wortelen groeiden. Daarna kwamen we weer een stukje door een bos en kwamen we grote zwerfstenen tegen. Deze liggen er al 500 miljoen jaar en zijn door ijs meegenomen vanuit Zuid-Zweden en hier blijven liggen. Blijft toch iets fascinerends.

Weer een stukje verder kwamen we bij de Sint Jansberg. Het leek wel buitenland, koeien in glooiende weilanden. Erg mooi hier. Het eerste stuk ging vlak, maar we moesten al gauw een pad omhoog. We liepen stijgend en dalend door het bos. Op een pad hebben we een vlaggetje naar rechts gemist, dus moesten we een stukje terug. Hierna kwamen we op een heel mooi stuk, het leek wel een kloof waar we liepen. Daarna langs een dam en meertjes. Echt mooi.

Het laatste stuk liep via een pad naar de verharde weg. Daar lag eetcafé De Diepen waar we wilden lunchen. Het begon net heel hard te regenen, dus gelukkig konden we binnen zitten. We hebben heel lekker gegeten en het was weer droog toen we verder gingen. We moesten over een fietspad langs een drukke weg naar Milsbeek. We liepen een wijk in toen het weer hard begon te regenen. Snel de regenjassen aangedaan en even onder wat bomen geschuild. Dat hielp een beetje. Na een tijdje toch maar besloten verder te gaan en gelukkig ging het minder hard regenen.

We liepen door Milsbeek en toen we Milsbeek uitkwamen ging de route door een mooi natuurgebied. We liepen langs een grote groep ganzen en meeuwen. Weer een stukje verder kwamen we bij een dijk waar we overheen liepen naar Gennep. In Gennep kwamen we bij een brug en liepen we een poortje door waar een kerktoren stond. We waren nu in het centrum van Gennep en Ilse wilde graag een ijsje.

Met een ijsje in de hand liepen we het centrum weer uit, we volgden de vlaggetjes die we zagen. We kwamen langs een bushalte en liepen rechts een weg in. In het boekje stond dat we na huisnummer 5 een zandweg rechts in moesten lopen, maar die zandweg was er niet. We hebben even staan zoeken en toen kwamen er wandelaars ons tegemoet gelopen. We vroegen of zij het Pieterpad aan het lopen waren en of we goed zaten. Zij zeiden van wel, ze gaven aan dat we de weg helemaal tot aan de bosrand moesten volgen. Dat hebben we gedaan. Onderweg begon het weer te regenen, dus het boekje zat in de tas en wij liepen verder, de vlaggetjes volgend. We kwamen langs weilanden, schapen, we zagen een eekhoorn, maar de weg duurde wel lang. Op een gegeven moment zag ik dat we al 18 km hadden gelopen, terwijl het 18 kilometer zou zijn tot in Heijen. Toch maar doorgelopen, want we waren nog niet bij de bosrand. We hadden het wel een beetje gehad met deze saaie lange weg. Uiteindelijk kwamen we bij de bosrand. Ik besloot op google maps te kijken waar we zaten, maar deze leek niet goed te werken. Ik vroeg het mensen die daar hun hond aan het uitlaten waren en zij vroegen of zij aan konden geven waar we waren. Zij vroegen of we vanaf eetcafé de Diepen kwamen. Ja, riep Ilse meteen, daar hebben we vanmiddag geluncht!. Oh dat is hier vlakbij zeiden die mensen. Wáááát??

Ik snapte er niks van, we hebben steeds vlaggetjes gezien. Die weg was bijna 4 kilometer lang, ik zag ons al het hele eind terug sjouwen.

Een hele aardige mevrouw vroeg of we met haar mee wilden rijden. Ze wilde wel graag dat we mondkapje zouden dragen. Begrijpelijk, maar shit, die had ik niet bij me. Een hee aardige meneer had er in zijn auto liggen en gaf ze aan ons. Oh wat waren we gered! Die mevrouw reed naar huis en ze vroeg waar ze ons heen kon brengen. Uitgelegd hoe het zat en ze bood aan om ons dan naar Groesbeek naar de auto te brengen. Dat was voor haar het makkelijkst. Wat waren we blij hiermee! We moesten wel bij de hond op de achterbank, maar dat hadden we er heel graag voor over.

Zo kwamen we weer in Groesbeek. We hebben onze fietsen ongebruikt in Heijen opgehaald en zijn naar huis gegaan.

’s Avonds heb ik op de Pieterpadgroep op Facebook gevraagd waar het fout gegaan was. Het blijkt zo te zijn dat er een oude route loopt van Milsbeek naar Gennep, via die weg die wij op het laatst hebben gelopen. De route is aangepast, maar omdat sommige mensen nog oude boekjes hebben, is de markering er nog. We zijn dus via de nieuwe route (zoals in het boekje staat) van Milsbeek naar Gennep gelopen en via de oude route terug richting Milsbeek. Weer wat geleerd, niet alleen op de vlaggetjes vertrouwen dus. Blijkbaar hebben we in Gennep een vlaggetje naar rechts gemist toen we het centrum uitliepen. Volgende keer beter opletten dus!