Pieterpad deel 3

Donderdag 21-05-2020

Door de Corona-crisis zat wandelen met Pasen en in de meivakantie er niet in. Hotels en B&B’s waren gesloten en ook veel campings waren dicht. En op de campings die wel open waren, was het sanitair gesloten. Maar nu met Hemelvaart is er weer wat meer ruimte. Marijn bood aan om mee te gaan en ons ’s morgens weg te brengen en ’s middags op te halen. Dus boekten we een klein chaletje op minicamping de Boergondiër in de Krim.

We zijn vanmorgen al redelijk op tijd vertrokken naar ons eindpunt van de vorige keer, bij het kanaal in Schoonoord. Daar kwamen we rond half 11 aan en toen zijn Ilse en ik begonnen met wandelen. We moesten er duidelijk weer even inkomen, want we misten al vrij snel op het pad een vlaggetje, waardoor we verkeerd liepen. Toch maar even in het boekje gekeken en ja, we konden terug. Daar het goede pad weer opgepikt. We kwamen iemand tegen die zei dat dit pad een stuk verder wel weer uitkwam op het Pieterpad, maar we lopen hem helemaal. Dus terug en toen weer de vlaggetjes goed in de gaten gehouden. Het was vandaag erg warm, boven de 25 graden, maar we liepen veel in het bos, dus lekker beschut. Wat wel vervelend was, waren de muggen. Vooral als we stil gingen staan, dan doken ze meteen op ons af. In beweging blijven dus maar.

Al vrij snel kwamen we langs een bordje waarop stond dat het 94 km was naar Pieterburen. Deze bordjes blijven leuk om te zien hoe ver je al bent. We zijn vandaag dus de eerste 100 kilometer gepasseerd. Het was een mooie route, door het bos en langs vennetjes. Daarna kwamen we langs het Pieterpadmonument, een eerbetoon aan de 2 vrouwen die het Pieterpad bedacht hebben. En we kwamen langs een vliegtuigmonument, waar in de oorlog een Engelse bommenwerper is neergestort.

Toen we de bossen uit gingen liepen we over de weg en fietspaden tussen weilanden door. Hier liepen we af en toe stukken in de zon. Maar met onze petten was het goed te hebben. De stukken waren ook niet te lang en werden steeds wel weer afgewisseld met schaduw.

Toen kwamen we aan in Sleen, een leuk dorpje. Hier wilden we een ijsje eten, maar helaas! Geen ijs te krijgen. Toen hebben we bij de Albert Heijn maar een klein bakje ijs gekocht. Op een bankje hebben we het lekker op zitten smullen.

De officiële etappe stopt hier, maar ik wilde nog een stukje verder zodat we morgen niet zo ver hoeven. Dus liepen we Sleen weer uit. We liepen eerste een stuk over de weg, maar toen sloegen we toch weer ergens een leuk pad in. Daarna liepen we een heel stuk langs een vaart. De oevers waren mooi begroeid. Weer een stukje verder moesten we over een pad dat heel erg dicht begroeid was. We voelden de grassprieten snijden onze benen. 

We kwamen uit bij een kanaal en liepen hier weer over de weg. We staken over via een oude draaibrug en kwamen toen bij de plek waar we met Marijn hadden afgesproken om ons op te komen halen. Dat was nog best lastig, want ik moest een punt kiezen wat goed bereikbaar was met de auto, maar ook waar ik dacht te zijn in de tijd dat hij erover zou doen om te rijden. Maar het was gelukt, we zijn opgehaald ter hoogte van camping de Uilenberg. We zaten net een paar minuutjes toen Marijn de straat in kwam rijden.
Het lopen ging heel goed vandaag en de omgeving was heel erg afwisselend. En we hebben flink doorgelopen, 21 km! Echt top!

Vanavond hebben we op de camping gebarbecued, Marijn is nog gaan vissen en de kinderen hebben op de skelters van de minicamping gespeeld.

 

Vrijdag 22-05-2020

We hadden een beetje moeite met opstaan vanmorgen, maar toen we toch zo ver waren heeft Marijn ons terug gebracht naar het plekje waar we gisteren geëindigd zijn. We vervolgden onze weg langs het kanaal. We staken weer over via een brug om daarna weer over te steken via een brug. Even verder sloegen we af en liepen we langs boerderijen nar het buurtschap Den Hool. Hier lagen maar een paar huisjes. Ilse zag een paard, dus die moest even geaaid worden en ze gaf hem gras.

We kwamen over een spoorlijn waar een bankje stond en waar we even gezeten hebben. Het zou vandaag 24 graden zijn, maar het was toch wel fris. Dus heeft Ilse haar regenjas aangetrokken.

Een stukje verder kwamen we langs aspergebedden waar ze asperges aan het steken waren. We mochten even kijken hoe ze dat doen, heel leuk om te zien voor Ilse.

Weer wat verder kwamen we langs 2 paarden, die ook weer de nodige aandacht kregen. En zo stonden we regelmatig even stil. De route was niet heel interessant, maar zo was er toch van alles te zien. We kwamen door een dorpje waar een grote softijs stond, maar helaas, de cafetaria was dicht. Ik had beloofd dat Ilse in Coevorden een ijsje zou krijgen, maar daar waren we voorlopig nog niet.

Een stukje verder zagen we kalfje liggen in het gras naast een koe en bij de koe kwam een hele straal bloed uit haar kont. Dat kalfje moest dus net geboren zijn. De koe was het kalfje helemaal schoon aan het likken. We dachten een paar keer dat het kafje op zou gaan staan, maar dat gebeurde niet. Dus zijn we uiteindelijk maar verder gegaan.

We liepen veel over de weg vandaag en dat is toch echt minder leuk. Maar wel nodig af en toe. We kwamen langs een oude Joodse begraafplaats en liepen een stukje verder weer een leuk pad in langs een watertje. Daar zagen we Plopsa Indoor Coevorden liggen. We kwamen langs het beeld van Maya de Bij waar we een foto gemaakt hebben en toen stond er op het bordje “Coevorden 2 km”.

Dus vol goede moed op weg naar ons ijsje. Eerst via een fietspad, daarna door de weilanden, waar we nog even uitgerust hebben op het zeiltje dat we bij ons hebben. Daarna via een erg begroeid pad waar veel brandnetels stonden, heel voorzichtig het pad gevolgd.

We kwamen weer uit bij een kanaal dat we volgden Coevorden in. We liepen door het stadspark, kwamen bij de gracht die aangelegd is toen Coevorden nog een vestingstad was, toen door een woonwijk en ein-de-lijk kwamen we in het centrum. Op naar de ijsjeswinkel. We weken even van de route af, moesten zeker een kwartier in de rij staan, maar… een ijsje was in de pocket.

Toen weer snel door naar het station van Coevorden. Het begon enigszins hard te regenen, dus onze regenjassen toch maar aangedaan en toen de weg vervolgd. Het was even zoeken naar de vlaggetjes, dus een stukje met het boekje erbij gewandeld. We lieten de drukte van Coevorden achter ons en liepen al snel weer in de natuur langs een watertje. We volgden smalle paadjes een heuvel op en kwamen toen langs een kudde schapen met heel veel lammetjes. Zo schattig! Weer een stukje verder lag de “Poort van Drenthe”. Een kunstproject van zwerfkeien. Snel een foto gemaakt (tot ongenoegen van Ilse die er inmiddels wel genoeg van had). Maar we waren er bijna. Nog een klein stukje en toen kwamen we bij een plek waar het pad uitkwam op een weg en waar Marijn al stond te wachten. (Net pas hoor).

Toen lekker terug. Maar liefst 19 km weer gelopen. We wilden nog een keer barbecueën, maar het regende, dus hebben we maar frietjes gehaald, ook lekker.
Morgen het laatste stuk, naar Hardenberg.

 

Zaterdag 23-05-2020

Vanmorgen heeft Marijn ons weer weggebracht en zijn we het pad weer op gegaan. Het eerste stuk liep langs het water, midden in de weilanden. Het waaide hard en het was nog niet zo heel warm. We hebben daarom ons vestje maar meegenomen. We liepen een kilometer rechtdoor en toen kwamen we bij een klinkerweg. Vanaf dat moment hebben we een hele lange tijd over asfalt gelopen. De route was zeker niet een van de mooiste vandaag. Over de wegen waarover we liepen werd ook nog vrij hard gereden. We zijn een aantal keren een brug over gegaan, eerst over een kanaal en daarna een par keer over de Vecht.
We liepen door het leuke dorpje Gramsbergen, we moesten stoppen bij een spoorwegovergang waar net een trein aan kwam, Ilse heeft paarden geaaid en koeien geprobeerd te aaien, maar die vertrouwden het toch niet.
We zijn een paar keer kort gestopt, maar gingen iedere keer weer snel verder.

We liepen een klein stukje door een bosgebied. En kwamen daarna uit in Hardenberg. Hier gingen we dan toch nog de mist in. Het vlaggetje was niet helemaal duidelijk, waardoor we een verkeerde weg inliepen. Hier kwamen we pas achter na ongeveer een kilometer en nog eens goed in het boekje gekeken te hebben. Dus weer terug en toen het goede pad gevonden dat een beetje verstopt lag achter een verhoging in de weg. We liepen lang het water, heel mooi, naar een fietsersbrug. Hier zijn we weer de Vecht overgestoken en toen kwamen we in het centrum van Hardenberg. We zijn een klein stukje doorgelopen naar een plekje waar Marijn ons gemakkelijk op kon pikken en we de volgende keer weer makkelijk kunnen starten.

We hebben snel gelopen vandaag, 4 uur over 17 kilometer. We waren daarom om een uur of 14 al klaar met wandelen. Vanmiddag zijn we daarom nog even naar Pieter, Elise, Nova en Lonne op de camping geweest.

Het waren weer 3 mooie dagen. Leuk en gezellig! Volgens het boekje hebben we nu al 151 km van het Pieterpad erop zitten. We zijn goed bezig!